Επιλόχειος θυρεοειδίτιδα

Eπιλόχειος θυρεοειδίτιδα

Επιλόχειος θυρεοειδίτιδα

Η επιλόχειος θυρεοειδίτιδα αποτελεί φλεγμονή του θυρεοειδούς αδένα η οποία συμβαίνει μετά τον τοκετό και συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια του πρώτου χρόνου μετά τη γέννηση του παιδιού. Είναι σχετικά σπάνια, καθώς η συχνότητα της κυμαίνεται στο 5% και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι παροδική.

Εμφανίζεται ως παροδικός υπερθυρεοειδισμός στο 30% των περιπτώσεων, ως παροδικός υποθυρεοειδισμός στο 40% των ασθενών. Στο 25% των ασθενών εμφανίζεται ως παροδικός υπερθυρεοειδισμός που τον διαδέχεται υποθυρεοειδισμός ο οποίος μετά υποστρέφει, καταλήγοντας στην ίαση.

Η επιλόχειος θυρεοειδίτιδα θεωρείται αυτοάνοση. Γενικά, οι επιστήμονες δεν έχουν απαντήσει ακόμη το ερώτημα γιατί τα αντισώματα επιτίθενται στον θυρεοειδή, ωστόσο οι γυναίκες που αναπτύσσουν επιλόχειο θυρεοειδίτιδα θεωρείται πιθανό ότι είχαν και πριν από την εγκυμοσύνη κάποια αυτοάνοση ασυμπτωματική θυρεοειδίτιδα που δεν είχε διαγνωστεί.

Οι παράγοντες που προδιαθέτουν στην επιλόχειο θυρεοειδίτιδα είναι τα αυξημένα επίπεδα αντιθυρεοειδικών αντισωμάτων πριν από την εγκυμοσύνη, το ιστορικό επιλόχειας θυρεοειδίτιδα σε προηγούμενη εγκυμοσύνη και το ιστορικό διαβήτη τύπου 1 καθώς και το ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό διαταραχών του θυρεοειδούς.

Για αυτό και συστήνεται, οι γυναίκες που βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο να ελέγχουν τα επίπεδα της TSH ορμόνης τους 6 μήνες μετά τον τοκετό.

Συμπτώματα

Στα αρχικά στάδια τα συμπτώματα είναι ήπια και περιλαμβάνουν ευερεθιστότητα, αίσθημα παλμών, κόπωση και δυσανεξία στη ζέστη. Αν πρόκειται για υποθυρεοειδισμό, τα συμπτώματα είναι πιο ηχηρά και περιλαμβάνουν δυσκοιλιότητα, ξηροδερμία, κακή συγκέντρωση και δυσανεξία στο κρύο.

Κάθε γυναίκα που βιώνει αυτά τα συμπτώματα λίγους μήνες μετά το τοκετό θα πρέπει να επικοινωνήσει με τον γιατρό της. Μία εξέταση αίματος που θα εξετάσει τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα σας αρκεί για τη διάγνωση της επιλόχειας θυρεοειδίτιδας.

Τι συμβαίνει στον θυρεοειδή;

Όπως είναι γνωστό, ο θυρεοειδής είναι ένας αδένας που βρίσκεται στον λαιμό και έχει σχήμα μικρής πεταλούδας. Ευθύνεται για την έκκριση των ορμονών που βοηθούν τον οργανισμό να αξιοποιεί και να διοχετεύει την ενέργεια, να ρυθμίζει τη θερμοκρασία του σώματος. Είναι επίσης ο αδένας που ευθύνεται για τη λειτουργία του εγκεφάλου, της καρδιάς και των μυών.

Όταν αυτός ο αδένας αρχίζει να φλεγμαίνει, απελευθερώνει τεράστιες ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών στην κυκλοφορία του αίματος. Έτσι δημιουργείται ο υπερθυρεοειδισμός. 

Σε αυτή τη φάση, οι περισσότερες γυναίκες δεν συνειδητοποιούν τα συμπτώματα, τα οποία είναι συνήθως ήπια και γρήγορα περιορίζονται. Μετά την πρώτη φάση, η γυναίκα είτε αποθεραπεύεται πλήρως είτε μεταπίπτει στην επόμενη φάση της επιλόχειας θυρεοειδίτιδας, όπου προκαλείται βλάβη στον θυρεοειδή αδένα. 

Αυτό σε συνδυασμό με τα εξαντλημένα αποθέματα των θυρεοειδικών ορμονών οδηγεί σε υποθυρεοειδισμό. Και αυτή η φάση της νόσου μπορεί να αναστραφεί, σε κάποιες περιπτώσεις όμως μονιμοποιείται και απαιτεί θεραπεία υποκατάστασης.

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η λειτουργία του θυρεοειδούς επανέρχεται σε φυσιολογικά επίπεδα σε διάστημα 12 έως 18 μηνών μετά τον τοκετό. Ποσοστό 30% των περιπτώσεων με επιλόχεια θυρεοειδίτιδα παραμένουν σε κατάσταση υποθυρεοειδισμού για έναν χρόνο μετά τον τοκετό, ενώ σε πιο σπάνιες περιπτώσεις ο υποθυρεοειδισμός δεν υποστρέφει και συνοδεύει τη γυναίκα για το υπόλοιπο του βίου της.

Θεραπεία & Πρόγνωση

Η θεραπεία εξαρτάται από τη βαρύτητα της νόσου.

  • Στις γυναίκες με ήπια συμπτώματα συστήνεται παρακολούθηση και δεν συνταγογραφείται κάποιο φάρμακο, παρά μόνο αν επιδεινωθούν τα συμπτώματα.
  • Οι γυναίκες που έχουν πιο έντονα συμπτώματα, λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή.
  • Οι γυναίκες με υπερθυρεοειδισμό θα λάβουν θεραπεία με βήτα-αναστολείς για τη μείωση των συμπτωμάτων τους.
  • Οι γυναίκες με υποθυρεοειδισμό συνήθως λαμβάνουν θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης.

Στο στάδιο της θεραπείας, είναι πολύ σημαντική η τακτική παρακολούθηση των επιπέδων των θυρεοειδκών σας ορμονών, που θα επιτρέψουν στον γιατρό όταν οι τιμές σας το επιτρέψουν και η λειτουργία του θυρεοειδούς επιστρέψει στα φυσιολογικά, να σταματήσει τη θεραπεία. 

Οι γυναίκες με θετικά θυρεοειδικά αντισώματα έχουν αυξημένες πιθανότητες να παραμείνουν διά βίου σε κατάσταση υποθυρεοειδισμού και άρα σε θεραπεία.